Oostkust: Airly Beach - Cairns - Brisbane - Sydney

Hey allemaal,

Ik ben inmiddels weer terug in bij het startpunt van mijn reis door Australië, Sydney. De Afgelopen twee weken heb ik samen met Frank het laatste gedeelte van de oostkust gedaan en ben ik op de weg terug vanaf Cairns naar Sydney bij Janneke en Annelieke langs geweest. Komende maandag komt mijn nichtje, Esherdeborah, naar Sydney waarmee ik later deze week naar Nieuw Zeeland vlieg om daar nog een maand rond te trekken. Eerst zal ik vertellen wat de afgelopen twee weken allemaal is gebeurd.

Dinsdag 19 mei in de ochtend naar Airly Beach gelopen en wat te eten en drinken gekocht voor aan boord. Daar kwam ik ook Frank tegen die net terug was van zijn zeiltrip dus hebben we samen nog even geluncht. Frank is dinsdag avond met de Greyhound bus naar Cairns vertrokken om daar te gaan pokeren (werk noemt hij het). Ik ben om 13.30 naar de haven gegaan om daar op de Condor te stappen en daar bleek ook dat Edward mee ging (Nederlandse jongen die met dezelfde groep mee was op Fraser Island) . De Condor is een Maxi 80 en is gebouwd als een oceaanracer. De laatste jaren wordt de boot gebruikt als charter waarbij 26 mensen mee kunnen met drie bemanningsleden. Met 26 mensen is het best een volle bak en lig je beneden ook niet erg ruim... Gelukkig wel meteen kunnen zeilen de eerste dag maar de crew doet eigenlijk al het zeilen en als gast wordt je dus gezeild, beetje jammer. Die avond aangekomen bij Whithaven Beach en daar voor anker gegaan. Na het avondeten nog even wat gedronken en daarna vroeg gaan slapen want het was erg koud aan dek.

Woensdag ochtend vroeg opgestaan (06.45) en na het ontbijt met de bijboot naar het eiland gegaan. Daar vanaf het uitkijkpunt wat foto's gemaakt en vervolgens gaan zwemmen in een baai met heel veel roggen. Tegen 11.00 weer terug naar de boot en tijdens het zeilen gaan lunchen. Omdat er weinig wind stond werd besloten een stagfok erbij te hijsen maar daar hadden ze te weinig crew voor en daarom werd ik gevraagd om chef-stagfok te zijn. Daarna begon het ook harder te waaien en dan gaat zo'n maxi ook echt wel lekker lopen. Ik hoefde alleen de lieren te bedienen en voor de aandrijving daarvan had ik vier gasten die aan het grinden waren (koffiemolenjongens). Erg leuk om samen met de crew de boot te zeilen! Die middag voor anker gegaan en gaan snorkelen bij een stuk rif, erg mooi om voor de eerste keer te zien maar later bleek dit nog niks te zijn. Daarna op de motor naar een volgende baai gevaren en voor anker gegaan voor de nacht. Ik had natuurlijk gehoopt dat ze misschien, nadat ik had laten zien dat ik kan zeilen, werk voor me zouden hebben maar het blijkt een groot familiebedrijf te zijn waar weinig backpackers aan de slag kunnen. De schipper voer dan ook met zijn twee neefjes als maten... Wederom een beetje jammer dus.

Donderdag ochtend weer veel te vroeg opgestaan om bij een ander rif te gaan snorkelen. Om 11.00 moesten we terug zijn in de haven van Airly Beach maar dat ging niet lukken doordat het laag tij was en de drempel droog lag. Daarom naar Shute Harbour gevaren en met de bus terug naar Airly Beach. Die middag met Edward in Airly Beach doorgebracht en ben ik nog op zoek geweest naar een bootverhuur om ook zelf nog te kunnen zeilen, die bleken ze niet te hebben.

Vrijdag 22 mei voor de zoveelste keer geprobeerd mijn retourticket naar Nederland om te zetten via de site van Cathay Pacific. Dat lukte nog steeds niet en ook via de Australische klantenservice wilde het niet lukken. Uiteindelijk besloten om vrijdag avond de Nederlandse klantenservice te bellen en die hadden het binnen 10 minuten geregeld. Vrijdag avond de Greyhound naar Cairns gepakt die er ongeveer 10 uur over zou doen... Wel gezellig want Edward zat ook in die bus en ook nog drie andere Nederlandse meiden. O ja, ik kom op zaterdag 10 juli om ongeveer 07.00 aan in Amsterdam.

Zaterdag ochtend al om 06.00 aangekomen in Cairns waar Frank al in een hostel zat en we weer hadden afgesproken. Nadat we in het hostel ontbijt hadden gemaakt zijn we door het centrum gelopen, wat ontzettend klein is voor zo'n grote stad. Het centrum van Cairns ligt wel aan zee maar met eb is het gewoon wadlopen door de blubber. Daarom is er een lagoon (zwembad) aangelegd vlak naast de blubber waar alle backpackers in het park op het gras liggen. Wij hebben ons aangepast en dat ook maar even gedaan (niet verkeerd met 30 -35 graden) Die avond met de Zwitserse meiden van onze kamer gaan uno'en en daarna uitgegaan waarbij we Martijn ook weer tegenkwamen.

Op zondag 24 mei hebben Frank en ik een duiktrip geboekt naar het Great Barier Reef. Ik wilde eigenlijk mijn PADI halen maar door gebrek aan tijd en geld heb ik alleen een introductieduik geboekt. Die avond gekookt in het hostel en daarna nog even wat gaan drinken met Martijn in het dorp.

Maandag ochtend werden we om 08.00 bij de boot van het duikbedrijf verwacht. We hadden allebei onze wekker gezet maar dat bleek niet helemaal voldoende. Om 07.45 werden we wakker en hebben we snel de zwemspullen gepakt en naar de boot gerend... Net op tijd! Na anderhalf uur varen richting het Great Barier Reef gingen we voor anker en werd een korte instructie gegeven voor de introductieduik. Daarna een duik gemaakt van een uur, met een groepje van vier en een instructeur. Het rif, de vissen en het super heldere water zijn zo ontzettend mooi! Allemaal heldere kleuren, grote velden met koraal en vis overal! Na een uur onder water, wat veel korter leek, weer naar de boot terug en gaan lunchen. Frank had zijn PADI al maar heef niet kunnen duiken omdat hij zijn oren niet kon klaren. Wel erg jammer maar na de lunch hebben we nog twee uur kunnen snorkelen waarmee je net zoveel ziet. Toch lijkt het me wel erg leuk om mijn PADI in Nederland te gaan halen. Na de terugtocht van anderhalf uur boodschappen gedaan waarbij ik Pim tegenkwam (ze zat ook bij de groep van Australian Backpackers), leuk om te horen wat ze de afgelopen tijd gedaan heeft! Die avond in het hostel gekookt en vast wat spullen gepakt.

Dinsdag 26 mei even een regeldag gehouden. Frank vliegt woensdag naar Fiji om zijn vriendin op te zoeken die aan het reizen was door Zuid Amerika en ik vlieg naar Brisbane om Janneke en Annelieke op te zoeken. Omdat het net zo duur is om in het hostel je was zelf te doen als weg te brengen hebben we al onze was naar de wasserette gebracht. Die zou het wassen, drogen en vouwen voor 10 dollar p.p. We hadden alleen niet begrepen dat we voor 14.00 onze kleren opgehaald moesten hebben omdat ze dan sloten... We waren een kwartier te laat... Die middag bezig geweest om onze kleren terug te krijgen want we zouden de volgende morgen beide om 06.00 vliegen. Gelukkig wilde ze wel terugkomen maar dan wel tegen betaling... Dit is meteen de laatste keer dat ik het heb weggebracht.

Woensdag ochtend om 03.45 opgestaan en na een snel ontbijt de shuttlebus naar de luchthaven gepakt. We hadden al online ingecheckt en konden na het afleveren van de bagage dus zo doorlopen. Na twee uur vliegen aangekomen in Brisbane en daar afscheid genomen van Frank. Misschien dat we elkaar nog in Nieuw Zeeland zien want daar gaat hij ook in juni naartoe. Ik heb vervolgens de bus gepakt naar Maloolooba waar Janneke en Annelieke in een werkhostel zitten. Het was erg leuk de meiden weer te zien en we zijn die avond gezellig uit eten geweest. De volgende dag moest Janneke werken voor het hostel en zijn Annelieke en ik het dorp in geweest om cv's te verspreiden. Door een groot tekort aan werk zijn ze nu al een week bezig met zoeken naar alle soorten werk. Die middag voor voorlopig de laatste keer op het strand gelegen en daarna afscheid genomen van Janneke en Annelieke. Ik heb de bus naar Brisbane gepakt want vrijdag ochtend had ik een vlucht naar Sydney.

Vrijdag ochtend weer om 04.00 opgestaan en een taxi gepakt naar de luchthaven (de shuttlebussen zaten vol). Vervolgens in anderhalf uur naar Sydney gevlogen en daar de trein gepakt naar het centrum. Ik had met Ginette, van de Australian Backpackers groep, afgesproken en kon daar blijven slapen! Ze doet een toneel opleiding in Sydney en had die avond een optreden. Erg leuk om te zien hoe ze allemaal apart een scene uit een toneelstuk moesten doen! Daarna met wat klasgenoten van haar uit geweest in Sydney.

Zaterdag 30 mei uitgeslapen en daarna met een klasgenoot (Jessica) van Ginette afgesproken want die had net haar rijbewijs en wilde ons graag door Sydney rijden. Een gezellige middag gehad en die avond uit eten geweest en een filmpje gekeken. Zondag ook een rustige dag gehad en de stad in geweest op zoek naar schoenen. Het regent namelijk al twee dagen in Sydney en ik heb al twee dagen natte voeten... Niet erg handig in Nieuw Zeeland waar het nog wat kouder is.

Vandaag, maandag, ga ik naar het hostel waar we de eerste week met Australian Backpackers ook hebben gezeten. Vanavond komt namelijk mijn nichtje, Estherdeborah, aan in Sydney waarmee ik een maand door Nieuw Zeeland ga reizen. We vliegen aanstaande donderdag naar Auckland.

Volgens mij ben ik weer helmaal bij. De verhalen worden er alleen niet bepaald korter op...

Groeten vanuit Sydney, Yorick

Oostkust: Byron Bay - Airly Beach

Hey allemaal,

Het is alweer twee weken geleden sinds mijn laatste bericht op mijn weblog, tijd om weer eens wat van me te laten horen lijkt me! Het laatste verslag eindigde op mijn verjaardag en sindsdien ben ik verder gaan reizen met Frank. Vanaf Byron Bay hebben we noordelijke richting de oostkust gedaan tot Airly Beach, waar ik nu ben.

Op maandag 4 mei hebben we Byron Bay verlaten met de Greyhound bus, waarvoor ik een buspas tot en met Cairns heb gekocht. Samen met Frank die ochtend de bus gepakt richting Surfers Paradise waar we bij het busstation werden opgehaald door een busje van het hostel. Bij het hostel aangekomen bleek het een van de slechtste hostels te zijn die ik tot nu toe heb gezien. Het was meer een motel waarbij op iedere kamer 8 mensen liggen (vooral Engelsen omdat het goedkoop is)die de hele dag in hun kamer tv liggen te kijken en dan iedere avond uitgaan... Leuke bezigheid als je in Australië bent. Wij hebben die middag, met de twee Duitse meiden van de surftrip, proberen boards te huren maar dat was volgens het verhuurbedrijf al te laat. Die avond eerst in het hostel gaan koken en daarna met wat andere mensen uit het hostel uit geweest in Surfers Paradise, wat een geslaagde avond was!

De volgende dag bijtijds opgestaan om surfboards te huren en lekker de hele dag op het strand doorgebracht met surfen en volleyballen. Die avond wederom gekookt en erg lekkere wraps in elkaar gevouwen. Om te besparen die avond niet uit geweest maar samen met de Engelsen een filmpje gekeken en vroeg naar bed gegaan.

Woensdag 6 mei hebben we de bus naar Brisbane genomen waarmee we na een rit van 3 uur aankwamen. Ook daar staan bij de busterminal shuttlebusjes te wachten van verschillende hostels om je naar een hostel te brengen. We hadden van tevoren een hostel geboekt ( Brisbane Backpackers Resort) maar dat klinkt luxer dan het is... Daarom hebben we een nieuwe techniek ontwikkelt voor het kiezen van een hostel. Niet meer vooraf reserveren maar gewoon aankomen in een stad en dan het beste shuttlebusje uitzoeken wat er staat, dat is meestal ook het beste hostel! Die middag hebben we Brisbane verkent wat in een middag wel te doen is! Het is wel een grote stad maar weinig bezienswaardigheden en het heeft weinig sfeer. Die avond gegeten in het hostel (die hebben vaak goedkope maaltijden) en uitgegaan in een ander hostel in de stad. Daar een erg leuke avond gehad waarbij we nog twee andere Nederlanders tegenkwamen, Martijn en Ivonne. Omdat Frank bijna twee meter is en ik ook redelijk lang ben krijgen we iedere avond minimaal 3 keer de vraag of we basketballen of volleyballen. Daarom hebben we besloten dat we in een professioneel basketbalteam zitten dat in Australië aan het trainen is (alleen zijn wij geblesseerd) wat erg grappige reacties oplevert. Rond 04.00 terug naar het hostel waar ik mijn sleutelkaart niet in het slot kreeg (nee had niet te veel gedronken) omdat een Engelse jongen zijn kaart erin had afgebroken. Langs de beveiliging gegaan en die hadden na een uur pas het slot open en kon ik eindelijk mijn kamer op.

De volgende dag om 13.00 de bus gepakt voor een rit van 3.5 uur naar Noosa Heads waar we een hostel hadden besproken. Helemaal tegen onze nieuwe tactiek in natuurlijk want het bleek weer een vieze oude bende te zijn. Gelukkig hadden we maar 1 nacht geboekt en konden we de volgende dag naar een ander hostel in Noosa wat even duur is maar veel beter!

Vrijdag 8 mei naar het Noosa Backpackers Resort gegaan wat een erg mooi hostel is en ruim is opgezet. Daar kun je ook surfplanken lenen in plaats van huren dus hebben we dat meteen gedaan. Martijn was inmiddels ook in Noosa aangekomen en had een board gehuurd zodat we met zijn drieën de hele dag in het water hebben gelegen en op het stand hebben gezeten. Aan het eind van de dag kwam Ivonne ook langs en hebben we met zijn vieren op het strand wat gedronken en zijn we wat eten gaan koken in het hostel waar Frank en ik zaten. Daarna met Martijn en frank in het dorp nog wat gaan drinken.

Zaterdag 8 mei eerst naar het strand gegaan en die middag van alles gaan regelen voor de komende week. We gaan namelijk met een jeep naar Fraser Island om daar drie dagen te gaan kamperen. Dus alle kleren wassen, bus boeken en boeking voor de trip vastzetten. De bus die we wilden nemen op maandag ochtend had alleen nog maar 1 plek beschikbaar dus hebben we besloten om op zondag al de bus naar Rainbow Beach te pakken. Die avond erg lang bezig geweest om de kleren droog te krijgen aangezien de drogers niet erg goed waren en de dollar munten snel op waren.

Zondag 9 mei met de bus naar Rainbow Beach vertrokken en onze tactiek aangehouden om daar het beste hostel uit te zoeken, er weren er helaas maar drie waarvan er twee vol zaten... Zaten we alsnog voor een nacht in het slechtste hostel. Maandag ochtend surfplanken gehuurd in het dorp en een paar uur gaan surfen. Die middag hadden we de briefing voor de 4x4 tour op Fraser Island waar we ook in groepen werden ingedeeld. Frank en ik zaten bij een Fransoos, drie Engelsen en vijf Ieren. Met ons groepje die avond wat gaan drinken en vroeg naar bed want dinsdag ochtend werden we om 07.30 bij de jeeps verwacht.

Dinsdag, woensdag en donderdag hadden we de Fraser Island trip met Toyota Landcruiser Troopers. Dit betekent dat je met zijn drieën voorin zit en dat achterin twee langsbanken zitten waar nog 8 mensen zitten, volle bak dus. Dinsdag ochtend begon met het pakken van de auto's, alle spullen volgens een pakplan op het dak, je mocht dus niet je hele backpack meenemen maar alleen een selectie. Daarna een veiligheidinstructie voor de rijders die wat uitgebreider was dan normaal want twee weken geleden is er een jeep over de kop gegaan waarbij drie backpackers zijn omgekomen. Ik was de eerste die ging rijden van onze groep en om 10.00 zijn we naar de pont richting het eiland gegaan. De pont legt aan tegen het strand en je moet dus eerst een stuk door zee rijden voordat je op het droge deel van het strand staat. Omdat het hoog water was konden we het eerste deel niet over het strand het eiland verder op maar moesten we over een onverhard pad voor een uur om bij een breder gedeelte van het strand uit te komen. Daarna met 80 km/u over het harde gedeelte van het strand jagen om vervolgens door de bergen richting Lake Lake Mackenzie te hobbelen. Door de regen die we die dag hadden waren de sporen helemaal uitgereden en de Ier die na mij ging rijden heeft de auto toch wel een paar keer goed ingegraven maar gelukkig iedere keer zonder duwen eruit gekregen. Bij het meer aangekomen bleek het maar een klein watertje te zijn wat een mooie blauwe kleur heeft. Na een uur daar geweest te zijn, de 20 km off-road terug naar het strand om daar een kamp te maken met nog 4 andere jeeps. De Engelsen en Ieren die achterin zaten hadden de voorraad drank aangebroken vlak nadat we de pont verlieten en lagen voor apegapen achterin. De tentjes opzetten was dan ook lastig voor hen en koken zat er helemaal niet in. Frank en ik een tentje opgezet en wat brood klaargemaakt en daarna met mensen van andere auto's gaan praten. Woensdag ochtend de tent uitgebrand door de zon en uitgebreid Engels ontbijt gemaakt. Daarna 60km over het strand naar Indian Head gereden, wat een uitkijkpunt over zee is aan het eind van het eiland. Vervolgens naar een ander meer proberen te komen, Lake Wabi, maar dat bleek na een uur off-road niet bereikbaar met de auto dus op het strand geparkeerd en gaan voetballen. Engeland tegen de rest van de wereld (Nederland en Frankrijk), de rest van de wereld verloor helaas. Omdat andere auto's van hetzelfde bedrijf langskwamen, die van ons herkende, hebben we ze allemaal naar dezelfde plek gestuurd waar we uiteindelijk met 6 jeeps gingen overnachten. Daar hebben we steak met aardappels en wortelen gemaakt en in de duinen wat gedronken. Helaas stootte ik het donker mijn teen tegen een stuk boom waardoor daar een diepe snee in zat. Gelukkig zijn twee Ierse meiden in onze auto verpleegster en die hebben het verbonden. De volgende dag naar weer een uitgebreid Engels ontbijt en naar Lake Mackenzie gereden. Een Engels meisje reed en dat was niet zo'n goed idee want die had haar rijbewijs blijkbaar bij de boterzegeltjes en haar verstand bij de koffiezegels gekregen. Die reed de jeep dus met 70 door zee waardoor je ongeveer direct stilstaat en off-road reed ze zo hard dat er spullen van het dak vielen. Gelukkig niks kapot gegaan en na een uur afzien aangekomen bij Lake Mackenzie. Daar een uurtje gezwommen en vervolgens heeft Frank terug gereden naar het strand en de pont. Na overgezet te zij de auto volgegooid met diesel en naar de jeepverhuur gereden, in Rainbow Beach, voor een grote schoonmaak. Die avond vroeg gaan slapen want het hakt er toch in die drie dagen afzien ;-).

Vrijdag 15 mei hadden we bus gereserveerd voor een rit van 15 uur naar Airly Beach. Gelukkig kwam de bus bij Rainbow Beach al een 45 min. te laat en na twee uur aangekomen te zijn in Hervey Bay moesten we twee uur wachten voor de volgende bus. Alle backpackers zijn wat dat betreft hetzelfde, in de nacht reizen want dat scheelt een overnachting. De tweede bus kwam een uur te laat en was volledig vol geboekt door 60 backpackers. De hele bus dus stampvol en eigenlijk niet geslapen die nacht. Zaterdag om 10.00 aangekomen in Airly Beach en het beste busje uitgezocht wat ook naar een goed hostel ging, eindelijk! Die middag op de strandstoelen aan het zwembad gehangen en weer wraps als avondeten gemaakt. Door een flink slaaptekort vroeg gaan slapen.

Zondag 16 mei had Frank een zeiltrip geboekt van drie dagen en zou ik proberen werk te vinden op een boot. Airly Beach staat bekend als de charter haven van Australië maar is eigenlijk maar een lullig klein haventje wat draait om 1 bedrijf die een aantal maxi's, een klipper en nog wat andere bootjes heeft. Ze hadden helaas geen werk voor me... Om toch te kunnen zeilen heb ik ook een zeiltrip op een maxi geboekt voor drie dagen, jammer dat het geld kost i.p.v. dat het geld oplevert.

Vandaag (maandag) maar even dit weblog bijwerken en spullen pakken voor de zeiltrip die morgen vertrekt.

Groeten, Yorick

Surftrip Sydney - Byron Bay

Hey allemaal,

Dit keer wat eerder dan de vorige keer een bericht uit Australië. Mijn vorige weblog eindigde bij het terugbrengen van de auto bij het verhuurbedrijf in Melbourne op woensdag 22 april. De volgende dag hadden we afgesproken met Bep en barend die familie is van kennissen van Annelieke. We werden door hen opgehaald bij Victoria Market en hadden geen idee wie of wat we moesten verwachten. Beide blijken 80 te zijn geworden dit jaar en wonen in een buitenwijk van Sydney. Bij hen thuis wat gedronken en vervolgens werden we getrakteerd op een lunch in een restaurant in de buurt. Daarna nog terug naar hun huis waar we de film over het leven van Barend en Bep hebben gezien die ze gaan vertonen op het verjaardagsfeest. Leuk om te zien, aangezien ze veel in het buitenland hebben gewoond voor het Leger des Heils. Nadat we zijn terug gebracht naar ons hostel, het centrum ingelopen omdat we besloten hadden naar een musical te gaan, deze bleek voor donderdag uitverkocht te zijn maar we hebben voor vrijdag kaarten gereserveerd.

Vrijdag eerst maar eens uitgeslapen en daarna de stad ingegaan voor ontbijt en om een treinticket te regelen voor de volgende dag. Het ticket zou 130 dollar kosten maar een last minute ticket zou maar de helft kosten. Hierdoor zou ik wel om 07.00 op het station moeten zijn terwijl de trein pas om 08.30 gaat (toch maar gedaan in het kader van de besparingen). Die avond met Annelieke uit eten gegaan en daarna naar de musical the Wicked. Iedereen in jurken, rokjes of pak en wij in ons backpackers outfit... De musical was wel erg leuk en zeker de moeite waard!

Zaterdag 25 april om 06.00 opggestaan om mijn spullen te pakken terwijl er nog 7 andere mensen op de kamer slapen. Annelieke gedag gezegd, die later op de dag naar Nieuw Zeeland zou vliegen (wel raar om nu echt alleen op stap te gaan, zonder de meiden). Daarna een taxi gepakt naar het station en een ticket gekocht. Ontbijt gehaald bij Gloria Jeans en wat te eten en drinken gekocht voor in de trein. De treinrit van Melbourne naar Sydney duurt 10 uur en de trein was wel okay tot er een gezin instapte die allemaal ontzettend stonken. Gelukkig bleven ze niet tot Sydney maar stapten na 3 uur uit. Daarna stapte er gelukkig een of andere Hels Angel binnen die ze niet helemaal op een rijtje had. Die kerel vond het nodig om zoveel mogelijk gordijntjes dicht te doen in de wagon en ongeacht wie het was te beledigen en bedreigen. Deze kerel bleef gelukkig wel de resterende 6 uur in dezelfde wagon... erg gezellig. In Sydney aangekomen en met Ginette gebeld die voor een paar maanden in Sydney woont voor een toneel opleiding. Ze was ook mee met de groep van Australian Backpackers en daar kon ik blijven slapen .

Zondag ochtend heeft Ginette eerst lekker gebakken eieren gemaakt en daarna zijn we naar het park gegaan om een dagje rustig aan te doen. De hele middag in het park gelegen en daarna terug gegaan naar de kamer van Ginette en uit eten gegaan bij een italiaan. Het lekkerst gegeten tot nu toe in Australie en natuurlijk ook erg gezellig. Die avond mijn tas weer ingepakt omdat de volgende ochtend om 07.30 de bus zou vertrekken voor het surfkamp.

Van maandag tot en met vrijdag ben ik mee geweest met een surftrip van Sydney naar Byron Bay waarbij op twee locaties twee keer per dag surflessen worden gegeven. Tussendoor kun je zelf nog verder surfen (als je je armen dan nog kunt bewegen), volleyballen, voetballen of lekker niks doen. Iedere dag werden we 07.30 wakker gemaakt voor het ontbijt zodat iedereen voor 09.00 in het water zou liggen. Alle maaltijden zijn bij de trip inbegrepen en erg lekker! Iedere avond een kampvuur aan het strand en lekker wat drinken en sterke evrhalen vertellen, erg grappig.

De eerse locatie van de surftrip is Cresent Head waar Mojo (het bedrijf) een eigen huis heeft vlakbij het strand waar iedereen slaapt. Het is erg afgelegen en de bus had moeite om er te komen omdat de weg ernaartoe voor een gedeelte was wegespoeld door de regen van afgelopen week (wij gelukkig geen last van gehad). Het strand ligt aan een mooie baai met heel helder water en dolfijnen. Maandag tot en met woensdag zijn we hier elke dag wezen surfen (zie foto's deel 1).

Woensdag naar de tweede locatie van surftrip gereden (200 km verder). Daar is een grote camping waar allerlij surfbedrijven mensen lesgeven. Dit is allemaal wat onpersoonlijker en dus minder leuk maar de golven waren wel veel beter! Op donderdag echt de lekkerste golven kunnen pakken maar aan het eind van de dag in de schemer werd het toch moelijk om de golven aan te zien komen. Op dat moment lag ik samen met een instructeur en een engelse jongen achter de gebroken golven op grote golven te wachten. Zien we met zijn drien opeens vinnen op 10 meter bij ons vandaan omhoog komen. In eerste instantie hadden we zoiets van, okay een vis... De instructeur dacht daar alleen iets anders over en vroeg ons rustig naar het strand te peddelen... Dan weet je genoeg, een haai. Alle 30 mensen meteen het water uit en aan de instructeur gevraagd of hij gezien had wat het was. Hij dacht aan een kleine great white shark, van ongeveer 1,5 meter. Dat lijkt wel mee te vallen maar 4 weken geleden is in Sydney een surfer zijn onderarm kwijttgeraakt aan hetzelfde soort een maatje haai, lekker dus... De volgende dag gewoon weer gaan surfen en niks anders gezien dan dolfijnen, wat een goed teken is omdat haaien en dolfijnen meestal niet bij elkaar in de buurt komen.

Vrijdag de laatste surfles gehad en naar Byron Bay gereden wat het einde is van de trip. Daar een hostel geboekt en die avond met zijn allen de horeca Byron Bay gaan bekijken, erg gezellig! Zaterdag maar even rustig aan gedaan en de komende weken gaan plannen. Ik ga samen met Frank (Nederlandse jongen die met de surftrip mee was) het stuk oostkust tot en met Whitsunday Islands doen. Voor Fraser Island hebben we een 4x4 tour geboekt waarbij je zelf moet rijden. Zaterdag avond wat gaan drinken met twee duitse meiden die ook mee waren met de surftrip en een duitse jongen die in Byron Bay werkt. Gezellig wat gedronken en om 24.00 kreeg ik een grote koek als vervanger voor een verjaardagstaart. Daarna natuurlijk nog een drankje gedaan in het dorp.

Zondag uitgeslapen en met Frank besloten om naar Nimbin (hippie dorp) te gaan want daar was een Mardi Gras festival, wat bekend staat om de vreemde mensen die het aantrekt. Het bleek gewoon een bijeenkomst te zijn voor het legaliseren van wiet... Beetje trieste toespraken door mensen die familie in de gevangenis hebben en geld willen ophalen voor een advocaat. Daar wat gedronken en weer terug gegaan naar Byron Bay waar ik allemaal smsjes kreeg voor mijn verjaardag aangezien in Nimbin geen telefoonnetwerk is.

Maandag zijn Frank en ik op de Greyhound bus gestapt die we hebben geboekt richting Surfers Paradise. Daar blijven we de komende dagen om vervolgens naar Brisbane af te reizen.

Bedankt allemaal voor de felicitaties en de leuke reactie op mijn blog!

Groeten, Yorick

Roadtrip: Outback

Hey allemaal,

Dit is het derde deel van de roadtrip met de campervan, het begint nu wel erg lang te worden dus zal proberen het kort te houden.

Nadat we maandag vertrokken waren zijn we het eerste stuk richting Alice Springs gaan rijden. We zijn niet erg ver gekomen omdat we boodschappen moesten doen op tweede paasdag en dan is wederom alles dicht in Adelaide. Die middag pas gaan rijden voor het eerste stuk van 350 km naar Port Augusta waarna de out-back begint. Na lang zoeken in het donker de camping gevonden en daar was de campingvrouw alles behalve vriendelijk. Jammer dat er geen ander caravanpark in Port Augusta was...

Op dinsdag 14 april veel boodschappen ingekocht (volgens de verhalen is alles in de out-back duurder door de grote afstanden) en een extra jerrycan benzine gehaald. Vervolgens aan het eerste stuk van de weg naar Alice Springs begonnen. De out-back blijkt leuk te zijn voor de eerste 10 km maar dan is het toch wel leuk om wat anders te zien dan rood zand, rode rots, vliegen, dode dieren langs de weg, een paar bomen en soms een andere auto. Wat wel leuk is dat alle autobestuurders die elkaar in de out-back tegenkomen naar elkaar zwaaien (net bootjesmensen). Annelieke en ik hebben het rijden afgewisseld maar Janneke wilde het ook wel proberen. Doordat ze al zo lang niet meer gereden had, het links rijden en het rijden met een bus heeft ze het toch maar niet gedaan. Om 18.00 eindelijk aangekomen bij Coober Pedy wat in Australie bekend staat om de opaal mijnen. Het is mogelijk om daar met een tent in een oude mijn te slapen, wij hadden alleen een camper dus dat was niet mogelijk. Wel zijn we die avond mee geweest met de campingbaas in zijn mijn. Was interessant om te zien hoe dat gebeurd maar deze man bleek een beetje een contactstoornisje te hebben, als er iets afgeweken werd van zijn verhaaltje kon die niks meer en was overigens erg bot. Daarna gaan koken in een speciale tent die de vliegen buiten houdt. Overdag zijn er in de out-back zo ontzettend veel vliegen die in je ogen, oren en neus willen kruipen dat het geen pretje is om buiten te zijn.

Woensdag ochtend de camper gepakt richting Uluru,wat een grote rots in de woestijn is en een heilige plaats voor de Aboriginals. Ook deze dag weer ongeveer 700 km gereden door een amper veranderend landschap en uiteindelijk aangekomen bij het resort dat naast Uluru is aangelegd. Dit is ook echt een resort wat midden in de woestijn is neergezet voor alle toeristen die Uluru bezoeken (500.000 per jaar). Bij de receptie krijg je een pasje waarmee drank gehaald kan worden (zodat de Aboriginals zich niet bezatten) en bij de benzinepomp kan alleen Opal Fuel worden getankt waarvan je bij inademen niet high wordt (zodat de Aboriginals niet de hele dag stoned zijn van de benzinedamp).

Donderdag het National Park ingegaan waar Uluru in ligt en bij het bezoekerscentrum wezen kijken. Het is interessant om te zien hoe Aboriginals in dit gebied geleefd hebben maar het valt op dat niet één Aboriginal voor het bezoekerscentrum werkt, alleen maar blanken. Ook in het resort zijn geen Aboriginals te vinden die werken in een supermarkt of café, ze hangen alleen maar rond op straat. Daarna nog een stuk langs de Uluru gelopen en vervolgens naar een andere rotsformatie, the Olga´s gereden. Deze blijken qua vorm veel mooier dan de Uluru en er zijn lang niet zoveel toeristen. Die avond was het bewolkt maar toch bij zonsondergang bij de Uluru gaan kijken (de kleur zou moeten veranderen). Daarna pannenkoeken gebakken in de camper.

Vrijdag 17 maart gaan rijden richting Alice Springs, we wilden onderweg nog even langs Kings Canyon maar dat zou 400 km omrijden betekenen. Toch maar even niet gedaan want dan zouden we onvoldoende tijd hebben in Alice Springs en om terug te rijden naar Melbourne, waar de auto ingeleverd moet worden. Die avond aangekomen in Alice Springs en meteen maar uit eten gegaan om vervolgens te gaan stappen. Omdat Annelieke en ik zondag terug rijden naar Melbourne en Janneke een week in Alice Springs blijft dus maar een afscheidsetentje gedaan. De kroeg waar we terecht kwamen zat vol met backpackers en vooral oudere locals. Leuk uitgeweest maar het is wel anders dan in Nederland.

Zaterdag eerst maar eens uitgeslapen en daarna boodschappen gedaan in het centrum. Ontbijt hebben we in een parkje gedaan tussen de rondhangende Aboriginals en daarna terug naar de camping om te zwemmen. Om 17.00 hadden we een kamelenrit geboekt in de Mc Donald Ranges vlak buiten Alice Springs. De kamelenboer had me alleen niet goed verstaan en had een kameel te weinig opgetuigd omdat die man zo moeilijk deed moest één van ons de helft lopen en dan halverwege wisselen. We hadden er weer één te pakken met een contactstoornisje want hij bleek beter om te kunnen gaan met kamelen dan met mensen. De rit was wel leuk maar niet voor herhaling vatbaar. Die avond gaan bbq´en op de camping en vroeg gaan slapen omdat we zondag weer gingen rijden.

Zondag ochtend het tempelen maar even overgeslagen en Janneke naar haar hostel voor de komende week gebracht. Het is raar om dan afscheid te nemen van iemand die ja dan pas zes weken kent maar wel continu mee hebt samengeleefd. Annelieke en Janneke vliegen komende zaterdag naar Nieuw Zeeland om daar drie weken te blijven, daarna komen ze ook naar de oostkust, misschien dat we elkaar daar weer ontmoeten. Nadat we Janneke hebben afgezet dezelfde weg (er is geen andere) terug gaan rijden naar Coober Pedy. Gelukkig gebeurde er na 600 km eindelijk eens wat, in het dashboard begonnen vier lampjes te branden. Toch maar even stil gaan staan en het boekje van de verhuurder erbij gepakt. Daarin staat dat wanneer er lampjes gaan branden de auto direct gestopt dient te worden en de verhuurder gebeld moet worden of de Australische ANWB. We hadden alleen al 580 km geen bereik met de telefoon, dus dat was geen optie. Alles leek voor de rest normaal dus hebben we de laatste 150 km naar Coober Pedy rustig aan gedaan. Daar de Australische ANWB gebeld en die was er met een uur, conclusie versleten borstels in de dynamo, oplossing de dynamo een tik geven. Alleen op lange stukken geen airco, lampen en dat soort dingen gebruiken (lekker als het minimaal 30 garden is). De eerst volgende stop waar ze er iets aan konden doen was 500 km verder...

Maandag ochtend eerst maar eens de verhuurder gebeld wat we moesten doen. Deze wilde graag dat we de auto na lieten kijken in Port Augusta, 500 km verder. Onderweg geen problemen gehad en in Port Augusta waren de monteur en ik het er wel over eens dat we de laatste 1000 km ook wel zonder konden (anders zou het een dag in Port Augusta kosten en aan de kust is het wat kouder). Meteen doorgereden naar Adelaide en daar in het centrum een caravanpark gevonden. We waren allebei inmiddels redelijk gaar van het rijden en kortaf van de honger. De stad dus maar ingegaan voor wat te eten en die avond in de camper gaan Uno'en.

Dinsdag ochtend weer gaan rijden en weer dezelfde weg als de heenweg, erg saai dus. Gelukkig is het eerste stuk rond Adelaide erg bergachtig en dachten we vlak buiten de stad wel te kunnen tanken... Niet dus. Waren wij even blij met de tien liter in de jerrycan die we voor de out-back hadden gekocht. Uiteindelijk in een klein dorpje toch kunnen tanken. Onderweg boodschappen gedaan en in Beaufort naar een camping gegaan. Daar rijst gekookt (nog lekker ook) en de backpacks ingepakt voor de volgende dag. Omdat we veel spullen over hadden die maar aan de buren gegeven en met de buurvrouw nog wat gedronken. Die nacht de koudste nacht tot nu toe gehad met ongeveer 6 graden, dat is niet leuk in een ongeïsoleerde camper.

Vandaag de achterband eerst maar eens opgepompt want die bleek lek, de dynamo een por gegeven en gaan rijden naar Melbourne. We hebben allebei slecht geslapen en wonder boven wonder verliep alles goed voor het inleveren van de auto. Vanavond maar eens een was draaien want alles is vies en morgen langs twee mensen die Annelieke kent. Komend weekend weer naar Sydney want komende maandag ga ik op surftrip naar Byron Bay, volgende week dus geen bereik.

Ik ben eindelijk weer bij met mijn weblog geloof ik, het kort houden van mijn verhaal is alleen niet helemaal gelukt.

Groeten, Yorick

Roadtrip: Portland - Adelaide

Hey allemaal,

Op maandag de dertiende zijn we het laatste stuk van de GOR gaan doen. Onderweg bij Port Fairy gestopt voor Fish and Chips en om de haven te bekijken. Erg leuk dorpje maar niet de moeite waard om een nacht te blijven. Doorgereden naar Portland en daar bij het informatiecentrum een camping uitgezocht dichtbij het centrum. Op de radio kwam ineens een zender voorbij die Nederlandse muziek draaide, wat gepresenteerd werd door iemand die meer mompelde dan sprak. Na een half uur was het over en hebben we het niet meer terug kunnen vinden. Die avond pannenkoeken gebakken in de kampkeuken en in de camper liggen lezen, beetje saai maar wel een keer lekker.

De volgende ochtend uitgeslapen wat niet helemaal de bedoeling was volgens de campingvrouw want hier moesten we ook ineens om 10.00 uitchecken. Ik kon gelukkig nog wel douchen maar de meiden mochten het toiletgebouw niet meer in. Tegenover de camping, op de parkeerplaats van een supermarkt, maar even ontbeten. De planning was om met een oude tram een rit door de stad te doen maar dat was een beetje prijzig dus zijn we naar Cape Bridgewater gereden, wat bekend staat om de blowholes in het vulkanische gesteente. Was mooi om te zien maar we moesten helaas terug naar Portland omdat we de volleybal onder de auto hadden liggen en vergeten waren mee te nemen. Daarna zijn we richting Mount Gambier gereden en daar een camping in de stad gevonden.

Woensdag zijn we het blauwe meer gaan bekijken waar Mount Gambier bekend om staat. Janneke wilde nog een foto van het bord waarop Blue Lake stond en Annelieke ging alvast de auto keren. Daarbij een beetje met onze stalen achterbumper langs een andere auto waarbij met het wegrijden een gedeelte van zijn bumper mee ging (gelukkig was dit voor een vol terras). De eigenaar van de auto zat er ook bij en die was wel okay want het was toch maar een auto van de zaak. Daarna hebben we twee grotten bekeken (lekker de toerist uithangen) waarbij Cave Engelbrecht niet de moeite waard was maar de tweede, Cave Tantanuula, wel erg mooi was. Die middag meteen doorgereden daar de het National Park the Grampiens, wat ongeveer 350 km rijden was. Leuk om na de kustwegen ook het platteland van Australië te zien. In een dorpje onderweg maar even boodschappen gedaan waarbij het opviel dat heel veel mensen ons aan liepen staren, we weten nog steeds niet waarom. Doordat we een beetje laat waren moesten we het laatste uur in het donker door the Grampiens, wat niet bepaald leuk is aangezien de Kangoeroes en andere dieren langs de kant van de weg zitten en het dus opletten is.

Donderdag, na een aantal dagen bewolking gehad te hebben, eindelijk weer eens de zon. Volgens het informatiecentrum was er een half uur lopen vanaf de camping een kreek om in te zwemmen. Dit bleek gewoon grote stukken rots te zijn waar in sommige gaten wat water stond, beetje jammer dus. Wel lekker in de zon gelegen en nog op zoek geweest naar een waterval die in de buurt zou zijn... Niet gevonden. Die avond op de camping een kampvuur gemaakt en gaan bbq'en. Worstjes, mais, hamburgers en gepofte aardappelen. Erg lekker en gezellig!

Vrijdag op weg gegaan richting Adelaide om daar het weekend door te brengen. Eerst was het al lastig om een camping te vinden met de paasdagen en pas bij de tiende camping die wel belden hadden we ene plek ( dankzij Inge, de zus van Annelieke die in Nederland campings had opgezocht). Voordat we aan de rit van 550 km begonnen eerst nog wat een uitkijkpunt en een waterval in de Grampiens bekeken. Natuurlijk hierdoor weer te laat vertrokken waardoor we in het donker in Adelaide aankwamen. De camping bleek ongeveer 15 km uit het centrum te liggen en was meer een woonwagenkamp dan een camping, maar we hadden een plek om te slapen. Die avond een poging gedaan om de plaatselijke horeca van Adelaide te verkennen maar door goede vrijdag was echt alles dicht. Pas na 12.00 gingen een paar clubs open. Bij één club naar binnen gegaan waar jaren 70 muziek werd gedraaid en de meest bizarre mensen rondliepen. Wel erg gelachen!

Zaterdag lekker rustig aan gedaan met erg lekker weer. De stad gaan bekijken maar na de Central Market en de winkelstraat hadden we het wel gezien. Op een terrasje gaan lunchen en daarna richting de wijk Glenelg gegaan. Een erg leuke wijk die niet zo Amerikaans is maar meer Europeaans. Daar de zonsondergang bekeken en uit eten geweest (lekker grote biefstuk). Ook daar weer een beetje aparte mensen ontmoet maar was wel weer gezellig.

Zondag ochtend hadden we een paasontbijt gepland en Janneke zou paaseieren verstoppen. Maar omdat we de vorige dag vergeten waren boodschappen te doen hadden we niks in de camper. Ook waren we aan de late kant om te gaan tempelen. Annelieke zit bij de kerk van het Leger de Heils en wilde graag naar het Solvation Army in Adelaide, Janneke en ik gingen natuurlijk mee! De camper naar het centrum gepakt en iets voor tienen de zaal gevonden. We waren alleen een uur te vroeg, wat wel goed uitkwam omdat we nog niet ontbeten hadden. Dus eerst maar op een terrasje ons paasontbijt gedaan en daarna gaan tempelen. Het was leuk om de dienst mee te maken, veel muziek en erg interactief, met filmpjes en een vragenlijst. De band die erachter zat, zat er alleen nog weleens naast, kunnen nog wel wat leren van ‘Goedkoper'. Daarna weer naar het strand in Glenelg gegaan en de middag op het stand gelegen, zonsondergang bekeken en pasta op een terrasje gegeten. Die avond vroeg terug naar de camping want maandag gaan we het eerste stuk richting Alice Springs rijden.

Het derde deel komt tegelijk met dit deel online.

Groeten, Yorick

Roadtrip: Great Ocean Road

Hey allemaal,

Het is alweer even geleden dat ik een stuk op mijn weblog heb geschreven dus hierbij een update van de laatste drie weken, ik heb het wel even in drie delen geknipt. Ik ben inmiddels weer terug in Melbourne en ben van plan komende zaterdag naar Sydney te vertrekken voor het weekend. Maandag ga ik een surftrip doen van Sydney naar Byron Bay en dan verder de Oostkust af. Ik Heb een Australisch telefoonnummer dus voor degene die het nog niet hebben: +61 04 50 74 94 85 .

Op woensdag 1 april hebben we de camper opgehaald bij het verhuurbedrijf in Melbourne. Het bleek een omgebouwde Toyota Hiace te zijn met ruim 450.000 km op de teller. Gelukkig hebben we airco, koelkast, magnetron, een gaststel en een afwasbak met kraantje. Volop luxe dus! De eerste dag zijn we op weg gegaan naar Torquay, wat een korte rit was van ongeveer 3 uur. Torquay is het begin van de Great Ocean Road (GOR), die we van plan zijn af te rijden. Torquay is een echt surfdorpje dus erg veel winkels met surfkleding en bedrijfjes die boards verhuren. De eerste nacht in de camper was goed, veel meer ruimte dan in de tent, droog en ik kan languit liggen. Voordat we kunnen slapen moet de camper alleen wel verbouwd worden. Beneden wordt de tafel een bed en dan kan daarboven een tweede bed worden genaakt door twee planken uit te schuiven.

De volgende dag waren we van plan boards te huren en te gaan surfen bij het strand dat naast de camping ligt. Jammer genoeg hadden we niet eerst gekeken hoe de golven eruit zagen en of het druk op het strand was. Nadat we de boards gehaald hadden bleken er veel te kleine golven te staan en op de plekken waar de golven leuk braken lagen surfklasjes in hert water.... Wel een uur in het water gelegen maar niet echt kunnen surfen. Toen we terug kwamen van het strand stond er een grote kamper met een Nederlands gezin naast ons waarmee we even wat gedronken hebben en daarna uitgenodigd werden om mee te eten. Natuurlijk konden we dat niet afslaan en hebben erg lekker gegeten. Die avond hebben we met Arjen Uno gespeeld (een soort pesten maar dan met een ander spel kaarten) wat erg leuk was. We hebben toen maar besloten dat we ook maar een spel Uno moesten kopen.

Vrijdag zijn we de GOR opgereden en hebben ontbeten bij Bells Beach, wat bekend staat als één van de beste surfstranden. Bij het stand waren mensen bezig met het maken van tribunes voor een surfwedstrijd van Ripcurl die volgend weekend gehouden zou worden. De surfers die in het water lagen waren dan ook lang niet slecht. Vervolgens zijn we doorgereden richting Lorne waarbij de GOR voordurende stukken langs de kust en door de bergen gaat. Het is erg mooi om na iedere bocht weer een ander fantastisch uitzicht te hebben. Het busje heeft niet zo'n sterke motor (2,4 L) en had het soms best lastig bergop, gelukkig heeft deze auto geen last van oververhitting en lekkend koelwater. In Lorne eerst maar eens langs het informatie centrum, wat in ieder klein dorpje te vinden is, en daarna koffie op een terrasje gedaan. Vervolgens de bergen ingereden om te kijken bij watervallen in het natuurpark Angahook Lorne Statepark waar. De Erskine Falls bevinden zich in het een uur rijden in het Statel Park en zijn zeker de moeite te bekijken. Voordat je naar beneden kunt, langs de waterval, staan er waarschuwingen voor slangen, omvallende bomen, valgevaar en dat je een ervaren bushwalker moet zijn om daar te lopen. Wij op de slippers en in korte broek naar beneden wat erg mooi was. Daarna nog naar een Teddy's Point gereden wat een uitkijkpunt is over de baai waar Lorne aan ligt. Gelukkig zat het kastje met eten niet goed dicht en gingen de eieren door de camper, niet erg lekker om schoon te maken. In de avond een camping opgezocht buiten Lorne en een rustig avondje in de camper gehad (was regenachtig weer).

Zaterdag zijn we eerst richting Lorne gereden om te tanken en te ontbijten aan het strand. Daarna richting Apollo Bay vetrokken met weer erg mooie uitzichten over zee. Halverwege Apollo Bay ligt het Great Otway National Park waar volgens de boekjes Koala's zitten en dat klopt. De meeste mensen rijden de onverharde weg niet te ver in maar wij wilden nog wel meer koala's zien en zochten een plek om te lunchen. Met de camper mochten we maar 500 m off-road maar na 45 min rijden hadden we pas een lunchplek gevonden. Ergens in het regenwoud hebben we geluncht en nog een stuk erin gelopen op zoek naar het toilet (gat in de grond met een hokje eromheen) wat ergens helemaal overgroeid in het bos stond. Daarna konden we natuurlijk dezelfde weg terug gaan maar we hadden een jeep voorbij zien komen die na een uur nog niet terug was, dat kan betekenen dat de weg niet dood loopt en we weer op een verharde weg uitkomen. Daarna nog een uur off-road gereden voordat we op een verharde weg uitkwamen, wel mazzel dat we geen riviertje of los zand tegenkwamen waar we 4x4 voor nodig hadden. vervolgens naar Apollo Bay gereden en een camping opgezocht.

Zondag op weg gegaan naar Port Cambell en onderweg nog naar een vuurtoren geweest, Cape Otway Lighthouse. Ook deze toeristische attractie kost geld en is eigenlijk niet de moeite waard om te bezoeken. Alles wat in Australië 100 jaar of ouder is, is een historische plaats en vinden de meeste Australiërs erg bijzonder. Voor ons was het gewoon een vuurtoren waarvoor je moet betalen. Daarna zijn we doorgereden naar The Gibson steps, The Twelve Apostles, en Loch Ard wat allemaal rotsformaties zijn langs de GOR. Leuk om een keer te zien maar wel erg veel bussen met Chinezen en Japanners. Na deze stop doorgereden naar Port Cambell en daar een camping gepakt en gekookt. Die avond zijn we vier Engelsen tegen gekomen die al 17 maanden in Australië zijn en regelmatig werken en rondtrekken. Bij de bbq plaats met hun wezen Uno'en en wat gedronken. De volgende dag bleken we de Ipod van Annelieke vergeten te hebben en ben ik naar de receptie gelopen om te vragen of ze die gevonden hadden Gelukkig lag die daar maar ik werd wel vriendelijk edoch dringend verzocht de camping direct te verlaten en dat we niet welkom waren voor een tweede nacht. Het was na 10.00 uur en dat is de ckeck-out tijd, wat normaal geen probleem is omdat het geen hoog seizoen is. De campingkerel had van andere gasten klachten gekregen over geluidsoverlast bij de bbq plaats. Misschien toch iets te enthousiast wezen Uno'en...

Maandag ochtend dus eerst maar de camping verlaten en gaan ontbijten bij een uitkijkpunt over de oceaan. Doorgereden naar de London Bridge, weer een rotsformatie in de oceaan. In Warnambool eindigt de GOR en ook dit deel van mijn verslag.

Groeten, Yorick

Sydney - Melbourne (deel 2)

Hey allemaal,

Hier weer een update vanuit Australië. De vorige keer dat ik geschreven heb was op Philip Island waar we op de dag van het vorige verhaal in de avond naar de pinguïn parade zijn geweest. Daar komen vlak na zonsondergang een paar honderd dwergpinguïns het water uit om naar hun holen te waggelen. Leuk om een keer te zien maar wel erg toeristisch (gelukkig zijn we dat ook). Annelieke heeft foto's gemaakt van de pinguïns die voorbij lopen, wat natuurlijk niet mocht ;-), maar wat wel een uitdaging was om de Rangers te ontlopen.

Op woensdag 25 maart is het vanaf een uur of drie gaan regenen en het tentje dat we bij de auto hadden gehuurd bleek helemaal niet waterdicht te zijn. Constantijn had een eigen tentje gekocht en die bleek goed tegen regen te kunnen en janneke en Annelieke lagen in de auto. Om 05.30 was ik wel klaar met het lekken van die tent en ben ik ook maar in de auto gaan liggen. Die Ford is wel groot maar met zijn drieën in de achterbak wordt toch wel erg krap. Niet veel meer geslapen maar het was gelukkig wel droog. Daarna wilden de meiden ontbijt op bed dus ben ik naar voren gekropen en naar de bakker gereden. Ze waren zo vriendelijk om bij de bakker in pyjama uit de auto te komen om brood en koffie uit te zoeken. Daarna weer terug gereden naar de camping waar Connie (Constantijn) ook wakker was geworden. Later die ochtend zijn we naar het koala reservaat gegaan want we hebben een pas met drie attracties op het eiland gekocht. Dit is ook wel weer een erg toeristisch gebeuren maar leuk om de Koala's hoog in de bomen te zoeken. Met een pad op palen kun je op gelijke hoogte met de koala's komen en foto's maken. Daarna doorgereden naar de derde attractie, wat een ‘oude boerderij' is op Churchill Island. Het is niet meer dan een gemiddelde oude boerderij in Nederland maar voor Australie blijkbaar wel erg bijzonder. Nog even bij het surfstrand van Philip Island geweest maar door het slechte weer vroeg terug naar de camping.

De volgende dag zijn we alle spullen schoon gaan maken en inpakken zodat we deze de volgende dag konden inleveren. Een beetje backpacker bereid zich natuurlijk voor op waar hij gaat slapen, wij dit keer ook en dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Door de Grand Prix die afgelopen weekend is gereden in een park in Melbourne zat echt alles vol. Uiteindelijk hebben we een hostel gevonden aan de rand van het centrum met ongeveer 650 slaapplaatsen, wij lagen op een kamer met 14 bedden. Voordat we bij het hostel kwamen eerst een paar keer verkeerd gereden en uiteindelijk naast het hostel kunnen parkeren en alles uitgeladen. Daarna gegeten bij een backpackerscafé en het niet al te laat gemaakt.

Vrijdag ochtend beetje brak opgestaan van het slechte slapen. Die snurkende Zweden en hoestende Chinezen is wel even wennen na het kamperen. Daarbij lijkt het alsof op ieder moment van de nacht wel iemand wakker is die iets te doen denkt te hebben(licht aan, licht uit) en natuurlijk telefoons die afgaan of wekkers die verkeerd staan, erg leuk! Na het ontbijt de auto gepakt richting St. Kilda om die in te leveren. Op weg daarheen bleek dat we de auto een dag te laat inleveren omdat we hem op vrijdag hebben gehuurd voor twee weken hadden we hem donderdag moeten inleveren maar gelukkig stond in het contract dat bij een dag te laat inleveren de boete maar 50 dollar is. De auto hebben we schoon laten maken bij een garagebedrijfje, niet erg backpackerstyle maar wel makkelijk. Auto ingeleverd zonder verdere problemen en terug gaan lopen naar het hostel. Onderweg kwamen we langs Albert Park waar de Grand Prix wordt gehouden, daar over het hek gekeken naar de auto's die aan het inrijden waren. We kregen van een vriendin van Annelieke de tip om naar een Australian rules footbal wedstrijd die avond te gaan maar de afstanden bleken lopend niet te doen. Daarom hebben we maar een terrasje gepakt in een winkelstraat en heb ik nog een spijkerbroek gekocht (1 is dus niet genoeg). Die avond in de bar van het hostel nog wat gedronken en weer slecht geslapen.

Zaterdag ochtend had Annelieke met Cheryl op de Victoria Martket afgesproken. Janneke en ik zijn ook meegegaan en hebben de markt bekeken. In de boekjes staat dat het een grote bijzondere markt moet zijn maar dat viel wel mee. Cheryl zit in Geelong voor een opdracht van een drinkwater en rioleringsbedrijf voor haar studie civiele techniek, in Delft. Leuk om te horen wat ze daar doet! Daarna door Swanston st. (de winkelstraat van Melbourne) naar Federation Square gelopen waar de Connie tegenkwamen. Vervolgens met zijn vieren de tram naar St. Kilda gepakt en daar de middag op het strand gelegen. Aan het strand zit een Luna Park waar we nog in een soort draaimolen hebben gezeten die over de kop gaat. St. Kilda is een erg gezellige wijk met veel barretjes en restaurants, we hebben daar dus ook maar even gegeten en wat gedronken. Daarna de tram terug naar het hostel gepakt met het idee om uit te gaan in Melbourne. Daar kwam helaas niet veel van omdat we weer flink onvoorbereid op stap zijn gegaan en dus uiteindelijk in de bar van een ander hostel zijn uitgekomen. Jammer dat we niet echt uit zijn geweest in Melbourne.

Zondag zijn we naar een Australian rules footbal wedstrijd geweest. In het stadion kunnen 100.000 mensen maar door de Grand Prix die op zondag gehouden wordt was het rustig met ongeveer 30.000 mensen. Omdat we totaal geen idee hadden hoe het spel werkt en hoe lang het duurt hebben we de eerste helft besteed met het uitzoeken hoe de puntentelling werkt en op welke manier je de mag gooien en schoppen. De tweede helft kregen we het aardig in de gaten en het blijkt een aardig ruig spelletje te zijn (vaak kleine vechtpartijtjes op het veld). De wedstrijd ging tussen Melbourne en Noord Melbourne, waarbij Noord Melbourne dik gewonnen heeft. Na de wedstrijd naar de Royal Botanic Gardens gelopen en daar een uurtje in het gras gelegen, met het gejank van de formule 1 op de achtergrond. Zondag avond een keer gezond gegeten door een grote salade te maken in de keuken van het hostel, wel erg smerig die keuken! Omdat ik van plan was maandagochtend van alles te regelen voor studie, back-ups maken van foto's en planning van de komende weken vroeg naar bed gegaan.

Maandag 23 maart met Janneke en Annelieke koffie gaan drinken omdat we besloten hebben met zijn drieën door te gaan. Connie blijft een jaar in Australië en wil rustiger reizen dan dat wij doen. We hebben besloten om een camper te huren en daarmee van Melbourne via Adelaid naar Alice Springs te rijden. Het huren van een campervan bleek lastiger dan gedacht omdat het volgende week vakantie is i.v.m. Pasen. Aan het eind van de dag bij nog bij een verhuurder langsgelopen die we uit Sydney kenden en die bleek nog wel campers te hebben. Komende woensdag gaan we dus op pad met een camper om in 22 dagen van Melbourne naar Adelaid naar Alice Springs te rijden. Vanaf Alice Springs vliegt Janneke op Sydney want die vlucht stond al geboekt. Annelieke en ik brengen dan de camper terug naar Melbourne vanaf waar Annelieke naar NZ vliegt en daar Janneke weer ontmoet. Ik wil vanaf daar weer terug naar Sydney om verder de oostkust af te gaan.

Vandaag nog even wat laatste dingen regelen voor de camper en vanavond langs een vriend van Janneke in St. Kilda om wat te gaan drinken. Morgen de start van de tweede road trip.

Groeten, Yorick

Sydney - Melbourn (deel 1)

Hey allemaal,

Bedankt voor jullie leuke reacties op mijn vorige verslag! Erg leuk!

Vrijdag de dertiende hebben we afscheid genomen van de andere backpackers en zijn we de Ford Falcon op gaan halen in een buitenwijk van Sydney. Voor ons vieren was het de eerste keer dat we de backpacks volgeladen en op onze rug hadden en dat viel tegen! Na een half uur lopen naar de halte, de bus gepakt richting de autoverhuur. De auto bleek een redelijk nieuw model te zijn uit 1997, gelukkig met airco, automaat en een 4L V6 motor. Na het papierwerk geregeld te hebben, zijn we naar het zuiden gereden, richting Wollongong. Het ging die ochtend allemaal wel erg makkelijk dus gelukkig stonden we na 20 minuten stil met een rokende motor. De autoverhuur had de auto nagekeken en de koelvloeistof bijgevuld maar even vergeten de dop er terug op te doen. Gelukkig lag de dop nog naast de accu en konden we na het bijvullen van de koelvloeistof weer verder. Na twee uur rijden kwamen we aan bij Jervis Bay waar we in eerste instantie verkeerd reden en bij een kleine haven uitkwamen. Daar stonden pelikanen en dankzij het heldere water waren ook de pijlstaartroggen met een diameter van 1m te zien. Drie vissers boden aan ons de weg te wijzen naar het dorp aan de andere kant van de baai dus daar zijn we achteraan gereden en in Huskisson een camping opgezocht. De nieuwe tenten die we bij de auto hadden gehuurd hebben we opgezet en pasta gekookt. Toen het donker was kwam er een soort rat/eekhoorn (possum) uit de boom geklommen die hier blijkbaar veel voorkomen en graag vuiliszakken ophalen op zoek naar etenresten. Nog even op het strand gelopen en daarna gaan slapen. We hadden alleen geen matjes want die bleken niet in het kampeerpakket te zitten. De tentjes zelf zijn wel nieuw maar ook erg klein (1,90 m lang en breed), slecht geslapen dus.

De volgende dag op het strand gelegen en een beetje proberen bij te slapen. Jervis Bay staat bekend om de dolfijnen die er voorkomen en gelukkig hebben we die ook gezien! Nog wezen kijken naar slaapmatjes maar de kampeerwinkel was net dicht dus weer een nacht op de grond geslapen. Op de bbq plaats van de camping uitgebreid gegeten van de kangoeroebiefstuk.

Zondag 15 maart zijn we gaan rijden richting Pebbly Beach maar eerst hebben we vier matjes gehaald en een extra tent. Dit was de eerste keer dat ik links moest rijden maar dat gaat prima. Na twee uur rijden zijn we wederom verkeerd gereden en hebben bij een Ranger de weg gevraagd. Deze stelde een korte en een lange route voor om bij Pebbly Beach te komen. De korte route was alleen wel over een bospad maar dat was goed te doen volgens hem. Die route natuurlijk genomen en het bleek wel te doen met de Ford. Het benzinelampje begon met branden toen we de weg opreden en de korte route bleek toch niet zo kort. Na een uur door het bos gereden te hebben (niemand tegen gekomen) kwamen we aan bij Pebbly Beach. Een baai met veel bos en een schitterend strand. Op zoek gegaan naar de campingmanager maar die zou de hele dag weg zijn en daarom werden we uitgenodigd voor een biertje bij Angus en Trisch. Ze huren al jaren een hut bij Pebbly Beach en konden precies vertellen wat allemaal mogelijk is in de omgeving. Beide vonden het helmaal fantastisch dat we een auto hadden gehuurd om van Sydeny naar Melbourn te trekken. Angus liet zien dat de kangoeroes die bij het strand zitten zo tam zijn dat je ze uit de hand kunt voeren. Omdat we nog boodschappen moesten doen en tanken wilden we nog even naar Batemans Bay op 20 minuten rijden vanaf de kampeerplek. Angus en Trisch zouden die dag weer naar huis vertrekken en vonden dat we maar al het eten mee moesten nemen (drie grote tassen vol) en drie grote stukken steak. Bij het tanken van de auto bleek dat er ongeveer 71L in de tank kan. Niet heel handig om in Australië zonder benzine te komen zitten.

De volgende dag rustig aan gedaan en op het (privé) strand gelegen wezen volleyballen en zwemmen. Heel helder water, wit zand, kangoeroes in de duinen en regenwoud op de bergen. In de avond weer aan de bbq.

Dinsdag 17 maart richting Canberra gereden over de ‘snelweg' wat gewoon een tweebaansweg is waar amper verkeer op rijdt. Halverwege de heuvels gaf de auto aan dat de motor toch wel erg warm was geworden en dat we maar even moesten stoppen. Het afkoelen van de motor ging niet erg hard dus uiteindelijk de dop van de koelvloeistoftank gedraaid en de druk eraf gelaten. Het koelvloeistofniveau was weer veel te laag dus maar aangevuld met drinkwater. Gelukkig geen problemen meer gehad naar Canberra. Zeven kilometer buiten Canberra een camping gevonden en daarna de stad ingegaan. De eerste indruk is dat de hoofdstad van Australie volkomen sfeerloos is. Gelukkig was het St. Patricks Day zodat in de Ierse pubs wel wat te beleven was, maar ook dat viel tegen. Uiteindelijk vroeg terug naar de camping.

Woensdag ochtend eerst maar eens alles gewassen want niets was nog schoon. Daarna naar het Old parliaments House en naar het Nieuw Parliaments House. Leuk om een keer gezien te hebben (met verkleedpartij) maar niet echt indrukwekkend. De vorige nacht was veel kouder dan de nachten aan de kust. We hebben daarom de banken omgeklapt en zijn achterin gaan kaarten. Annelieke en Janneke slapen sindsdien in de auto.

Afgelopen donderdag zijn we vanaf Canberra richting de Snowy Mountains gereden. Onderweg gestopt in Cooma om te informeren naar een camping in het National Park. Jindabyne bleek de beste uitvalsplek te zijn om de Snowy Mountains in te trekken en dus hebben we daar de camping geboekt. Buiten het skiseizoen om blijkt het dorpje volledig uitgestorven te zijn en we waren één van de weinigen op de camping.

Vrijdag zijn we naar de hoogste berg van Australie gereden wat niet meer bleek te zijn dan een flinke heuvel. Wel hebben we nog een stuk richting de top gelopen maar het landschap is zo dor dat we het na een uur wel mooi vonden. Die middag zijn we fietsen gaan huren in Jindabyne en in de omgeving gaan mountain biken. Het viel erg tegen door de steile rotshellingen en de temperatuur van ongeveer 30 graden. Volledig gaar terug op de camping bleek er een grote harige spin van 6 cm te zitten op de tent waar we het eten in bewaren. Aangezien hij onder de flap van de rits zat greep ik er vol in en moesten we even kijken of het een giftige was of niet. Uit het boekje bleek dat het een Sydney Funnelweb Spider zou kunnen zijn en wanneer je gebeten wordt je binnen 90 min dood bent. Gelukkig was het volgens de Australische buren een onschuldige boomspin. Daarna alles goed dicht geritst, gaan bbq'en en daarna gaan slapen.

Zaterdag weer richting de kust vertrokken en naar het vissersdorp Eden gegaan. In Eden is niet veel te beleven maar wat wel opvalt is dat op ieder moment van de dag dronken mensen (vissers) op straat rondhangen. Zondag op het strand gelegen en daarna gaan eten bij een visrestaurant aan de haven op aanbeveling van de Lonely Planet, erg lekker.

Gisteren op weg naar Philip Island wat een lange rit was van ongeveer 700 km. Vandaagmaar eens het eiland gaan verkennen. Komende vrijdag moeten we de auto inleveren in Melbourn dus gaan nu in een wat hoger tempo naar het zuiden.

Groeten, Yorick